محققان بریتانیایی مطرح کردند:

احتمال خودکشی در مبتلایان به زوال عقل زودرس

احتمال خودکشی در مبتلایان به زوال عقل زودرس
تاريخ:چهاردهم مهر 1401 ساعت 14:13   |   کد : 25663   |   مشاهده: 2302
نویسنده: امیر پروسنان
بر اساس یک مطالعه جدید مشاهده شده که افکار خودکشی اغلب اولین واکنش به تشخیص زوال عقل قبل از سن ۶۵ سالگی است و خطر خودکشی برای این افراد تقریبا ۷ برابر بیشتر از بیماران بدون زوال عقل است.
به گزارش ایران پزشک، محققان بریتانیایی دریافتند که خطر خودکشی در سه ماه اول پس از تشخیص زوال عقل و اگر بیمار قبلاً دارای یک اختلال روان پزشکی باشد، بالاترین میزان را دارد. برای افراد کمتر از ۶۵ سال، خطر خودکشی تقریباً ۷ برابر بیشتر از بیماران بدون زوال عقل است.

تیم تحقیقاتی به سرپرستی دانا آلوتمن از دانشگاه ناتینگهام انگلستان هنگامی که بیماران در تمام سنین را مورد ارزیابی قرار دادند، هیچ افزایش آماری قابل توجهی برای خودکشی مشاهده نکردند.

مارزنا جینیوسز، مدیر پزشکی برنامه مراقبت از آلزایمر و دمانس در نورثول هلث در نیو هاید پارک گفت: من به طور منظم با اثرات تشخیص زوال عقل و همچنین عواقبی که این بیماری بر بیماران و عزیزان آنها دارد مواجه می‌شوم. این تشخیص و پیامدهای آن جدی است و می تواند بیماران و کسانی که از آنها مراقبت می کنند را تحت تأثیر قرار دهد. بسیاری نمی توانند فکر از دست دادن استقلال خود را تحمل کنند.

اعداد و ارقام چندانی وجود ندارد، اما طبق گفته انجمن آلزایمر، افراد مبتلا به زوال عقل زودرس ممکن است در دهه 40 و 50 زندگی خود باشند. آنها احتمالاً دارای خانواده، شغل یا حتی خود مراقب هستند.

با نگاهی به نزدیک به ۵۹۵ هزار نفر در بریتانیا از سال 2001 تا 2019، محققان دریافتند که ۱۴ هزار و ۵۰۰ نفر بر اثر خودکشی جان خود را از دست داده اند. در میان کسانی که جان خود را از دست دادند، حدود 2 درصد مبتلا به زوال عقل تشخیص داده شده بودند.

محققان دریافتند که در مقایسه با گروه کنترل، خطر خودکشی برای افرادی که قبل از 65 سالگی مبتلا به زوال عقل تشخیص داده شده بودند، سه برابر بیشتر بود و در سه ماه اول پس از تشخیص بیش از دو برابر بیشتر بود. این میزان در افراد مبتلا به بیماری روانی تقریباً دو برابر شد.

جینیوسز گفت: اگرچه هنوز هیچ درمانی برای زوال عقل وجود ندارد، اما راه هایی برای بهبود اوضاع وجود دارد. کمک به بیماران و عزیزان‌شان در درک اینکه این امر ناامیدکننده نیست، مهم است و همیشه کارهایی وجود دارد که می‌توانیم برای مدیریت بیماری انجام دهیم، علیرغم اینکه نمی‌توانیم پیشرفت آن را متوقف کنیم یا روند بیماری را معکوس کنیم.

تیموتی اشموت، استادیار روان پزشکی در دانشکده پزشکی دانشگاه ییل در نیوهون هم دمانس و هم پیشگیری از خودکشی را مورد مطالعه قرار داده است. او می‌گوید: وقتی تشخیص داده شد که شما مبتلا به زوال عقل هستید، مانند یک قطار با حرکت آهسته است. شما می دانید که هیچ درمان اصلاح کننده بیماری وجود ندارد. می دانید که بهتر نمی شود، فقط بدتر می شود.

اشموت گفت: احساس ناامیدی و ترس از دست دادن کنترل ایجاد می شود و ممکن است فکر خودکشی رخ دهد. با افزایش جمعیت، از آنجایی که افراد بیشتری مبتلا به زوال عقل تشخیص داده می شوند، مشکل بدتر می شود.

او ادامه می‌دهد: زوال عقل ممکن است سال ها طول بکشد تا ناتوان کننده شود، بنابراین در این مدت بهترین زندگی را که می توانید داشته باشید و کارهایی انجام دهید که شما را خوشحال می کند.

بر اساس گزارش هلث دی، اشموت توصیه کرد که از نظر اجتماعی فعال باقی بمانید. درگیر دنیا، با افراد دیگر و در فعالیت ها.

این گزارش در 3 اکتبر در JAMA Neurology به صورت آنلاین منتشر شده است.

پایان پیام/

https://iranmd.com/News/1/25663
Share

آدرس ايميل شما:  
آدرس ايميل دريافت کنندگان