یادداشت برای ایران پزشک:
نویسنده:
نازنین آهنگری، دکترای روان شناسی بالینی
به گزارش ایران پزشک، نازنین آهنگری «دکترای روان شناسی بالینی» در یادداشتی اختصاصی برای ایران پزشک نوشت: «انجام کار سخت میتواند تاثیرات مختلفی بر سلامت روان داشته باشد. برای برخی افراد کار سخت و چالش برانگیز میتواند احساس موفقیت و رضایت را به همراه داشته باشد؛ به خصوص اگر این کار با اهداف و ارزشهای شخصی فرد هم سو باشد.
از سوی دیگر فشار زیاد و کار سخت بدون استراحت کافی میتواند منجر به استرس و فرسودگی روانی یا burn out شود. عوامل مختلفی مثل جو و فضای محیط کار، حمایتهای اجتماعی و توانایی مدیریت استرس نیز میتواند تاثیر زیادی بر این موضوع داشته باشد.
آثار کار سخت بر سلامتی جسم و روان
اگر کار سخت به گونهای باشد که فرد به طور مداوم تحت فشار باشد، منجر به افزایش هورمونهای مرتبط با استرس (کورتیزول) و در نهایت تضعیف سیستم بدنی شود، افراد از بیماریهای مختلفی که ناشی از ضعف سیستم ایمنی است رنج میبرند. استرسهای طولانی مدت میتواند بر خلق و خو، کیفیت و کمیت خواب و سلامت کلی تاثیر داشته باشد.
فرسودگی شغلی و از دست دادن منابع حمایت عاطفی
در صورت عدم مدیریت کار و استراحت، فرد دچار حس خستگی هیجانی، کمبود انگیزه و کاهش بهره وری میشود. کار سخت میتواند تعادل بین زندگی کاری و شخصی را به هم بزند. این عدم تعادل میتواند به بروز مشکلات خانوادگی و اجتماعی منجر شود. زمان و انرژی اختصاص داده شده به کار ممکن است باعث کاهش کیفیت ارتباطات اجتماعی و خانوادگی شود. در نتجه فرصت کمی به گذران زمان با خانواده و عزیزان خود که یکی از مهمترین منابع حمایت عاطفی هستند، خواهد داشت.
زمانی که فرد بیشتر اوقات را به انجام کار مشغول است، امکان دارد که خلاقیت و قدرت حل مساله او کاهش یابد. استراحت کافی و تفریح، به احیای انرژی جسمی و روانی از دست رفته کمک شایانی میکند.
پیشنهاد چیست؟
در برخی برهههای زمانی به واسطه شرایط خاص کاری مانند مناسبتها، تحویل پروژهها، فصل امتحانات، کنکور و غیره، اکثر افراد شاغل ناگزیر از کار سخت و پرفشار هستند. این امر به خودی خود مشکل زا و مساله ساز نیست، اما در حالت کلی توصیه کارشناسان سلامت روان، ایجاد تعادل بین کار و استراحت و تفریح است.
برخی اشخاص به واسطه ویژگیهای شخصیتی خود (از جمله کمال گرایی) در برقراری این تعادل با مشکلاتی مواجه میشوند که بهتر است با متخصص صاحب صلاحیت در حوزه سلامت روان (روان شناسان و روان پزشکان) مشورت کرده و به حل و فصل علتهای زمینهای آن بپردازند.»
پایان پیام/