متاپنوموویروس انسانی چیست؟

به گزارش خبرنگار ایران پزشک، ویروس HMPV اولین بار در سال ۲۰۰۱ در هلند کشف شد و از آن زمان در سراسر جهان شناسایی شده است.

علائم و نشانه‌های HMPV می‌تواند از خفیف تا شدید متغیر باشد و اغلب شبیه سایر عفونت‌های تنفسی مانند سرماخوردگی یا آنفولانزا است.
شایع‌ترین علائم HMPV عبارتند از:

تب: معمولاً خفیف تا متوسط ​​است.
سرفه: ممکن است خشک یا مرطوب باشد.
آب ریزش بینی: شایع است و ممکن است همراه با گرفتگی بینی باشد.
گلودرد: ممکن است خفیف باشد.
سردرد: ممکن است در برخی افراد رخ دهد.
خستگی: ممکن است در طول عفونت وجود داشته باشد.
تنگی نفس: در موارد شدیدتر، به ویژه در نوزادان، کودکان خردسال و افراد با سیستم ایمنی ضعیف دیده می‌شود.
خس خس سینه: ممکن است در برخی موارد رخ دهد.

در نوزادان، کودکان خردسال و افراد با سیستم ایمنی ضعیف، عفونت HMPV می‌تواند منجر به عوارض جدی‌تری مانند برونشیولیت، ذات الریه و تشدید بیماری‌های تنفسی زمینه‌ای شود.

نحوه انتقال HMPV

ویروس HMPV مانند سایر ویروس‌های تنفسی عمدتاً از طریق قطرات تنفسی ناشی از سرفه یا عطسه افراد آلوده منتقل می‌شود. همچنین می‌تواند از طریق لمس سطوح آلوده و سپس تماس دست با دهان، بینی یا چشم منتقل شود. دوره کمون (فاصله زمانی بین قرار گرفتن در معرض ویروس و شروع علائم) HMPV معمولاً 3 تا 6 روز است.

تشخیص HMPV

تشخیص ویروس HMPV معمولاً بر اساس علائم بالینی و سابقه بیمار انجام می‌شود. با این حال، آزمایش‌های آزمایشگاهی می‌توانند برای تشخیص قطعی استفاده شوند. این آزمایش‌ها عبارتند از:

آزمایش PCR: این آزمایش می‌تواند مواد ژنتیکی ویروس را در نمونه‌های تنفسی (مانند سواب بینی یا حلق) شناسایی کند. این آزمایش روش اصلی برای تشخیص HMPV است.

کشت ویروسی: این روش شامل کشت ویروس از نمونه‌های تنفسی است. این روش زمان برتر است و معمولاً برای اهداف تحقیقاتی استفاده می‌شود.

آزمایش‌های آنتی بادی: این آزمایش‌ها می‌توانند آنتی بادی‌های تولید شده توسط سیستم ایمنی در پاسخ به عفونت HMPV را شناسایی کنند. این آزمایش‌ها معمولا برای تشخیص عفونت گذشته استفاده می‌شوند.

درمان HMPV

درمان HMPV معمولاً علامتی است و شامل اقدامات حمایتی مانند استراحت، نوشیدن مایعات فراوان و مصرف داروهای مسکن مانند استامینوفن یا ایبوپروفن برای کاهش تب و درد است. در موارد شدیدتر، ممکن است نیاز به بستری شدن در بیمارستان و اکسیژن درمانی یا سایر اقدامات حمایتی تنفسی باشد. هیچ داروی ضد ویروسی خاصی برای درمان HMPV وجود ندارد.

اپیدمیولوژی HMPV در چین

مطالعات نشان داده‌اند که HMPV در سراسر جهان، از جمله چین در گردش است. شیوع‌های HMPV معمولاً در ماه‌های زمستان و بهار رخ می‌دهد، اما ممکن است در سایر اوقات سال نیز رخ دهند.

متاسفانه اطلاعات دقیقی در مورد اپیدمیولوژی HMPV در چین در حال حاضر در دسترس نیست، اما مواردی از HMPV در چین ثبت شده است و محققان در حال نظارت بر گردش این ویروس هستند. به دلیل اینکه HMPV اغلب علائمی مشابه سرماخوردگی و آنفولانزا دارد، ممکن است موارد HMPV در چین به طور کامل شناسایی نشوند. به همین دلیل، مطالعات بیشتر و نظارت دقیق‌تر برای درک بهتر اپیدمیولوژی این ویروس در چین لازم است.

پیشگیری از HMPV

هیچ واکسنی برای HMPV وجود ندارد، بنابراین پیشگیری عمدتاً بر اقدامات بهداشتی تمرکز دارد. این اقدامات شامل موارد زیر است:

شستن مرتب دست‌ها: شستن دست‌ها با آب و صابون به مدت حداقل 20 ثانیه می‌تواند به کاهش انتشار ویروس کمک کند.

پوشاندن دهان و بینی هنگام سرفه یا عطسه: برای جلوگیری از انتشار قطرات تنفسی، از دستمال یا آرنج خود استفاده کنید.

اجتناب از تماس نزدیک با افراد بیمار: سعی کنید از تماس نزدیک با افرادی که علائم عفونت تنفسی دارند، اجتناب کنید.

ضدعفونی کردن سطوح: سطوح پرتماس مانند دستگیره درها، کلیدها و اسباب بازی‌ها را مرتباً ضدعفونی کنید.

اجتناب از لمس صورت: از لمس دهان، بینی و چشم با دستان نشسته خودداری کنید.

متاپنوموویروس انسانی (HMPV) یک ویروس تنفسی شایع است، اگرچه گزارش مستندی از شیوع و همه گیری آن در ایران وجود ندارد. در چین، ویروس HMPV در گردش است و شیوع آن ممکن است به ویژه در ماه‌های زمستان و بهار رخ دهد. با این حال، نظارت بیشتر و مطالعات بیشتر برای درک بهتر اپیدمیولوژی این ویروس در چین لازم است.

پایان پیام/
 

Human metapneumovirus is an RNA virus that causes respiratory infections and belongs to the Paramyxoviridae family, which also includes other viruses such as respiratory syncytial virus (RSV) and the measles virus.